W niektórych miastach w Polsce gdy przychodzi noc, weekend lub święto, na opiekunów zwierząt domowych pada blady strach. Wszystkie gabinety, przychodnie i lecznice weterynaryjne są zamknięte, a zwierzak nagle zachorował. Opiekun zwierzęcia desperacko obdzwania na wszystkie dostępne numery lekarzy weterynarii i nic! Zwierzak cierpi, a tu znikąd pomocy. Pamiętajmy, że to na opiekunie zwierzęcia ciąży obowiązek zapewnienia mu leczenia. Zaniechanie tego, może skończyć się odpowiedzialnością karną. Dlatego opiekun zwierzęcia powinien znaleźć czynny całodobowo zakład leczniczy dla zwierząt i tam się udać. W praktyce może to oznaczać, że trzeba w nocy pokonać nawet ponad 200 km. 

Art. 11. 1. Zapobieganie bezdomności zwierząt i zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin.  
Art. 11a. 1. Rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust.
1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt.
2. Program, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;
2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;
3) odławianie bezdomnych zwierząt;
4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
6) usypianie ślepych miotów;
7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.