Agresja między kotami

Spis treści

Add a header to begin generating the table of contents

Agresja między kotami to często występujący problem w domach, w których mieszka kilka zwierząt. A agresja ta wynika najczęściej z konfliktów na tle hierarchii socjalnej.

najwyraźniej widoczna w wieku 2-4 lat lub po osiągnięciu przez koty dojrzałości socjalnej
może występować wśród kocurów przy współzawodnictwie o kotkę

Agresja między kotami: objawy

Podstawowe objawy są ze strony agresora – wpatrywanie się i pasywne usunięcie ofiary, która znalazła się w obszarze prywatności agresora, za pośrednictwem postaw, mimiki i dźwięków. Agresja między kotami:

Jawna agresja – wpatrywanie się, syczenie, przyjęcie odpowiedniej postawy(nastroszenie włosów, ułożenie ogona, położenie uszu, rozszerzenie źrenic, wygięcie grzbietu i zmiana mimiki), znaczenie moczem lub wydzieliną gruczołów okołoodbytowych; może dochodzić do ataku i walki.
Ofiara może unikać agresora.
Odcięcie ofiary od kuwety może prowadzić do tego, że będzie brudzić w domu. Agresor może znaczyć teren moczem; ofiara może oddawać mocz w sposób pozbawiony znaczenia.

Przyczyny i ryzyko wystąpienia agresji miedzy kotami

Zachowania agresywne pojawiają się w przypadku zwiększonego zagęszczenia kotów w domu oraz ograniczenia prywatnej przestrzeni dla każdego z nich.
Może dochodzić do destabilizacji dotychczas harmonijnych skupisk kotów po wprowadzeniu nowego kota lub po zmianach w domu (przeprowadzka, choroba lub hospitalizacja któregoś z kotów).
Agresja może występować na tle niedostatecznej socjalizacji, strachu, obrony terytorium, nadczynności tarczycy, schorzeń dróg moczowych, uszkodzeń mózgu (głównie przodomózgowia) oraz może być reakcją na chorobę innego kota w domu.

Agresja między kotami: Badania laboratoryjne

Badania wykonuje się, aby uzyskać wartości wyjściowe przed rozpoczęciem leczenia.
W razie pojawienia się znaczenia lub objawów wskazujących na zaburzenia mikcji przeprowadza się pełne badanie urologiczne, wspomagane technikami obrazowymi (USG i RTG).
U starszych kotów należy wykonać pełny profil tarczycowy.
U kotów z grupy ryzyka należy wykonać EKG (zapis z II odprowadzenia) przed rozpoczęciem leczenia za pomocą trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLP) lub inhibitorów selektywnego wychwytu serotoniny (SSRI).
Dogłębny wywiad i dokładne informacje odnośnie do zachowań zwierząt; nagranie zwierząt na kamerę, gdy wykonują rutynowe codzienne czynności, we wszystkich miejscach, w których przebywają. Można wówczas wychwycić subtelne zmiany w zachowaniu jednego z kotów. Należy także odnotować zmiany w społeczności kotów (np. śmierć jednego z nich), fizyczne zmiany w otoczeniu lub zmiany w stanie zdrowia jednego z kotów uczestniczących w konflikcie.

Astma u kotów. Objawy, rozpoznawanie, leczenie >> Poradnik Weterynaryjny >>

Agresja między kotami: leczenie

Początkowo należy odseparować koty. Agresora umieszcza się w mniej korzystnym otoczeniu, za drzwiami, z jedzeniem, wodą i kuwetą. Pozwala się ofierze na swobodne poruszanie się po domu i nieograniczony dostęp do faworyzowanych przestrzeni (np. sypialnia właściciela, nasłonecznione parapety).
Koty wypuszcza się na dwór tylko pod kontrolą właściciela, który musi obserwować język ciała kotów. Po pierwszych oznakach agresji należy odizolować agresora; wypuszcza się go dopiero po tym, jak się uspokoi.
Smycz i szelki dają właścicielowi większą kontrolę nad kotami.
Prowadzi się odwrażliwianie i przeciwwarunkowanie kotów z użyciem smakołyków, drapania oraz wyczesywania w formie nagrody.
Nie stosuje się technik siłowych opierających się na „karceniu”, terapii wstrząsowej czy habituacji („zatapiania”).

Leczenie farmakologiczne agresji między kotami

BENZODIAZEPINY

diazepam lub oksazepam (0,2-0,4 mg/kg doustnie co 12-24 godz.): dla ofiary, aby stała się bardziej ufna i towarzyska, dla agresora w celu stłumienia niepokoju

TRÓJPIERŚCIENIOWE LEKI PRZECIWDEPRESYJNE (TLP)

amitryptylina (dawka początkowa 0,5 mg/kg doustnie co 12-24 godz.): niespecyficzny środek przeciwlękowy dla ofiary lub agresora
nortryptylina (0,5 mg/kg doustnie co 12-24 godz.): wprowadza się ją, jeśli dochodzi do uspokojenia agresora lub ofiary po amitryptylinie
klomipramina (0,5 mg/kg doustnie co 24 godziny przez minimum 60 dni na początek): dla ofiary lub agresora przejawiającego specyficzne lęki

AZAPIRONY – ANTAGONIŚCI RECEPTORÓW H5N1

buspiron (0,5 mg/kg doustnie co 24 godziny przez minimum 60 dni): tylko dla ofiary – może sprawić, że będzie bardziej otwarta i problem ustąpi lub pozostaną nieznaczne objawy jawnej agresji

INHIBITORY SELEKTYWNEGO WYCHWYTU SEROTONINY (SSRI)

fluoksetyna (0,5 mg/kg doustnie co 24 godz przez minimum 60 dni): przy niepokoju z wybuchami agresji
paroksetyna (dawka j.w.): przy zaburzeniach natury społecznej.

FEROMONY I PREPARATY NATURALNE

w postaci dyfuzorów, obroży, tabletek, syropów lub w formie spot on: wspomagają i wzmacniają leczenie farmakologiczne
zalecamy konsultację weterynaryjną, w przypadku stosowania w/w preparatów w celu wybrania najkorzystniejszej opcji.

Interakcje stosowanych leków

Żaden z zalecanych leków nie jest zarejestrowany do stosowania u kotów

w rzadkich przypadkach stosowania TLP opisywano zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa impulsów w mięśniu sercowym
zespół serotonionowy (paradoksalne podniecenie) stanowi rzadko spotykany efekt stosowania TLP i SSRI
nie wolno stosować TLP lub SSRI łącznie z inhibitorami monoaminooksydazy (np. selegilina)
buspiron można podawać tylko ofierze: lek sprawia,że zwierzęta stają się bardziej pewne siebie, mogą zachowywać się bardziej stanowczo i agresywnie.
Podaruj 1,5% podatku potrzebującym zwierzętom

Zapobieganie agresji między kotami

Agresja między kotami: nie powinno się sprowadzać do domu nowych kotów, jeśli wcześniej wystąpiły już problemy z agresją pomiędzy kotami

SPODZIEWANY PRZEBIEG CHOROBY I ROKOWANIE

rokowanie jest bardzo dobre, jeśli właściciel może odseparować koty
stopień nasilenia zachowań niepożądanych przejawianych zarówno przez agresora, jak i przez ofiarę determinuje rokowanie i czas trwania leczenia farmakologicznego
im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepsze wyniki można osiągnąć
jeśli konflikt spowoduje silny strach lub poważne obrażenia u kotów – rokowanie jest gorsze.